Dinsdag, 23 mei 2006.

Op 23 mei zouden wij om 09.30uur vertrekken met Arke Fly naar Varadero. Voor het verslag van de vlucht zie hoofdstuk "Arkefly".

Om 19.45 uur locale tijd kwamen we aan op Varadero. De douaneformaliteiten duurden 1 uur. Welkom in een communistisch land!
Hierna de transfer naar Havanna van ongeveer 2 uur.
Doodop kwamen we om 23.30 uur aan. Veel van ons waren toen al 28 uur op de been.
De eerste en tweede nacht hebben we overnacht in hotel Sofitel Sevilla.

De volgende ochtend hebben we nog 4 hotels in Havana bezocht.
Klik voor de beschrijving van de hotels op ‘HOTELS’.

 

Woensdag, 24 mei 2006

Wij hadden slechts 1 volle dag in Havana en hebben daarom niet alles kunnen bezichtigen.
Het was wel voldoende om een indruk te krijgen, de sfeer te proeven en het “hier wil ik zeker nog een keer naar terug” gevoel te krijgen.
Wat natuurlijk niet mag ontbreken bij een reis naar Cuba is het bezoek van een sigarenfabriek.

Wij bezochten een van de bekendste tabaksfabrieken Partagas of Romeo & Juliet en volgden het proces van tabaksblad tot aan de fraai verpakte, handgemaakte sigaren.

De stad Havana boeit en ondanks het feit dat er nog veel niet gerestaureerd is, straalt het een grandeur uit.
HAVANA  is een zich naar alle kanten uitstrekkende stad. De belangrijkste stadsdelen VEDADO  (het nieuwe stadsdeel) en HABANA VIEJA  (het oude stadsdeel) worden met elkaar verbonden door een wandelboulevard langs de zee,  de MALECON.

VEDADO : deze wijk werd midden 19de eeuw aangelegd en is gemodelleerd naar Miami in Florida.   De hoofdverkeersader is de Quinta Avenida; hieraan liggen diverse ambassades, nachtclubs, uitgaansgelegenheden en moderne hotels. Het bekende  Hotel Nacional de Cuba (30-er jaren stijl) ligt ook in deze wijk.
Ten zuiden ligt de PLaza de la Revolucion, het regeringscentrum van Havana, met het Ministerie van Binnenlandse Zaken (op de gevel een portret van Che Guevara), het postmuseum en een gedenkteken voor José Martí (de initiatiefnemer van de tweede onafhankelijkheidsoorlog tegen Spanje in 1895). Het plein van de revolutie is verscheidene malen per jaar het toneel van politieke massabijeenkomsten en vaak de plek waar Fidel Castro zijn beroemde soms acht uur durende toespraken hield.

MALECON : een vijf kilometer lange boulevard langs de zee, die Vedado verbindt met Habana Vieja. Overdag ziet men er veel gezinnen en s ‘avonds is het dé plaats voor verliefde “habaneros”.
De laatste jaren worden er aan deze boulevard regelmatig nieuwe restaurantjes geopend.
Op de punt van de baai van Havana, daar waar Habana Vieja begint, ligt het Castillo de San Salvador de la Punta, gebouwd in de 16e eeuw. Er tegenover, aan de andere kant van de baai, werd in dezelfde periode het fort El Morro gebouwd. Piraten werden in de 16e eeuw dus van twee kanten onder vuur genomen. Lager en dichterbij de haven staat bij het Castillo de San Carlos de la Cabana het Geschut van de Twaalf Apostelen. Elk van de twaalf kanonnen is naar een apostel genoemd. In de koloniale tijd werden deze kanonnen om 8 uur s ’avonds afgevuurd om het sluiten van de stadspoorten aan te kondigen. Tegenwoordig wordt dit ritueel om 9 uur s ’avonds door bewakers in koloniale uniformen, met losse flodders, nagespeeld.

HABANA VIEJA: de grootste attractie van Havana en in 1982 door de Unesco uitgeroepen tot cultureel werelderfgoed.
Begin de wandeling bij het Parque Central; de straten zijn breed en ruim en het plein is bij de Cubanen een geliefde plaats om met elkaar af te spreken.  Je ziet hier dan ook menig mooie oldtimer rijden. Midden op het plein, dat door talrijke koningspalmen zeer schaduwrijk is, staat het witten marmeren standbeeld van José Martí en rondom dit plein liggen  verschillende hotels die TUI in zijn programma heeft.
Het plein wordt beheerst door het Capitolio (1929), het voormalige huis van Afgevaardigden en gebouwd naar voorbeeld van het Capitool in Washington. Noordelijk hiervan bevindt zich het
Gran Teatro Garcia Lorca  (1838) dat opvalt door zijn overdadige neoclassicistische gevel.
Loop vanaf Parque Central richting Calle Obispo en men ziet in de verte het Edificio Bacardi, een prachtig Art Deco gebouw.

Dit was de oude hoofdzetel van de dynastie van de Bacardi’s (rum), die voor de revolutie op de vlucht ging.
Aan het begin van de Calle Obispo is El Floridita , dat beroemd is geworden als de favoriete stamkroeg van Ernest Hemingway. De daquiri is hier uitgevonden en aan de originele houten bar, vlakbij zijn favoriete zitplaats, staat een beeld van Hemingway.

De CALLE OBISPO is een van de bekendste straten in Oud Havana met cafés, restaurants en winkels en is voor een groot deel alleen toegankelijk voor voetgangers.
Loop de Calle Obispo in richting de Plaza de Armas en bezoek de origineel ingerichte apotheek Drogeria Johnson. Het  interieur met de gepoetste mahoniehouten bank, keramieken medicijnpotten en glazen planken ziet er nog uit als in de jaren twintig. Even verder loop je langs het in koloniale stijl gebouwde Hotel  Ambos Mundos.  Ernest Hemingway woonde hier gedurende langere tijd (1930) en schreef er zijn boek “for whom the bell tolls”. Overal aan de muur hangen foto’s van Hemingway en men kan er zijn voormalige, in oorspronkelijke staat gehouden, kamer bezichtigen.
PLAZA DE ARMAS: het oudste plein van Havana (1520) en grotendeels geheel gerestaureerd.
Er heerst een gemoedelijke sfeer en op het plein proberen kunstenaars hun producten aan de man te brengen.
Aan de westkant van het plein ligt het Palacio de los Capitanes Generales. Dit imposante barokke paleis werd in 1791 voltooid en was tot de onafhankelijkheid de woning van de Spaanse gouverneur. Tot aan de voltooiing van het Capitolio woonden er Cubaanse presidenten en tegenwoordig is er het stadsmuseum gevestigd.
In de hoek van het plein een neoklassiek tempeltje met Dorische zuilen- El Templete  -met er tegenover het oudste kasteel van Havana, het Castillo de la Real Fuerza.

Loop verder naar de Plaza de la Catedral, genoemd naar de barokke Catedral de la Habana die werd gebouwd (1704) door de jezuïeten voordat ze uit Latijns Amerika werden verbannen.

Na een stukje lopen komt men langs La Bodeguita del Medio, een gemoedelijke bar die in de jaren 50 het trefpunt was voor bohémiens en kunstenaars. Drink hier een mojito (rum, ijs, suiker en verse muntbladeren) en loop richting noorden om een bezoek te brengen aan het
MUSEO DE LA REVOLUCION: ondergebracht in het voormalig paleis van dictator Batista. Het is zeker de moeite waard om hier enige tijd door te brengen. Dwalend door de zalen (o.a. de grote spiegelzaal) en door middel van foto’s en memorabilia,  leef je mee  met de geschiedenis van Cuba en zijn revoluties.

 

Hongerig geworden? Dan terug naar Habana Vieja; b.v. naar de Plaza de San Francisco met het San Francisco Klooster (1608), voormalig handelskantoor, voormalig postkantoor en tegenwoordig het enige religieuze museum van Havana. Het plein ligt tegenover de Kruisvaarthaven, waar vele horecagelegenheden zijn.
Of loop door en kom, via smalle sfeervolle straatjes met restaurantjes en barretjes, op de Plaza Vieja, dat in de 16e eeuw werd aangelegd voor stierengevechten en feesten en dat eeuwenlang ook een belangrijke marktplaats was. Het plein is bijna compleet gerestaureerd en wordt omzoomd door prachtige panden en paleizen.

 

Donderdag, 25 mei 2006.

Vandaag weer vroeg uit de veren, want we hebben een lange dag voor de boeg.
De laatste keer ontbijt in Hotel Sevilla, waar bijna iedereen de zaal heeft gevonden met een spectaculair uitzicht over de stad Havana, gevolgd door de uitcheckprocedure.
Aangezien we veel van het eiland willen zien, verlaten we vandaag Havana en rijden we in de richting van Trinidad.

Onderweg stoppen we bij Finca Turistica Fiësta Campesina, een klein parkje, waar ze volgens Gorge de beste koffie van Cuba schenken, iets wat we uiteraard zelf willen uitproberen. Verder zien we hier een Cubaanse band die er vrolijk op los speelt, kan je op de foto met een slang, kan je op de rug van een grote os plaats nemen, zijn er verschillende dieren te zien en krijgen we een rondleiding van Gorges die uitgebreid vertelt over de dieren en de planten in het park. Na deze koffie- en plaspauze vervolgen we onze weg richting Trinidad

De volgende stop is in Cienfiegos waar we een citytour krijgen en tevens ook de lunch zullen gebruiken.

 

Cienfuegos

Aanvankelijk werd deze stad Ferdinanda de Jagua genoemd. De eerste Spaanse kolonisten nestelden zich hier in 1514 onder leiding van Bartolomé de las Casas, een priester die hier een boerenbedrijf begon.
 
De las Casas stond gekend als een indianenvriend. Hij revolteerde tegen hun systematische uitmoording en stelde het Spaanse Hof daarom voor om zwarte negerslaven in te voeren. De moorden gingen door en toen er geen indianen meer waren, werden zwarten aangevoerd.  

Wegens de herhaaldelijke piratenaanvallen stichtten de Spanjaarden geen stad.
Deze linda ciudad del mar (mooie stad langs de zee) werd pas op 22 april 1819 als stad gesticht door Franse kolonisten, die afkomstig waren uit de wijnstad Bordeaux en het Amerikaanse Louisiana. De stad kreeg de naam van de toenmalige gouverneur José Cienfuegos. Nadien is men Cienfuegos ook 'La Perla del Sur', de parel van het zuiden, gaan noemen. De stad werd door orkanen verwoest in 1825 en in 1888. Het historische centrum werd uitgeroepen tot Nationaal Monument.

Toen Trinidad het liet afweten als handelscentrum voor suiker, tabak en vruchten, nam Cienfuegos die rol snel over en de rijke bourgeoisie liet schitterende paleizen bouwen. Duur tafelbestek en textiel werden ingevoerd uit Europa, terwijl de slaven zweetten bij de grootse bouwplannen. Nog tot de jaren vijftig kende deze stad als enige in het land een apartheid die de zwarten als tweederangsburgers onder de duim hield.
Het rondom gelegen gebied behoort tot het meest vruchtbare van Cuba. Suikerriet is hier het belangrijkste landbouwproduct verder is er nog koffie, cacao en veeteelt.
Cienfuegos, met meer dan 120.000 inwoners, is één van de belangrijkste havens van het land en herbergt ook een zeevaartschool. De stad ligt bij de Sierra Guamuhaya.
Cienfuegos is 256 km verwijderd van La Habana en het internationale vliegveld Jaime Gonzalez ontvangt kleine tot middelgrote vliegtuigen.

Bahia de Jagua verwelkomt plezierjachten en de beste stranden zijn Rancho Luna en Inglés. Rancho Luna heeft de vorm van een halve maan. Beide stranden bieden dichtbevolkte koraalformaties. De omgeving telt 30 duikpunten. Notre Dame, de grootste koraalzuil van Amerika, staat hier. Hij is 4 meter hoog.
Boottochten worden aangeboden langs de eilandjes Carneas, Loco, Ocampo, Alcatrza en het vissersdorp Perché.

In het nabijgelegen stadje Santa Isabel de Las Lajas heeft het jaarlijks Festival Beny Moré plaats Bartolomé Maximiliano Moré was één van de meest geliefde zangers. Men noemde hem "el Barbaro del Ritmo".

De citytour, onder leiding van Gorge, begint bij Parque Marti, het middelpunt van de stad.

Een groene oase in de drukke stad genoemd naar dichter en vrijheidsstrijder José Marti, waarvan we ook een standbeeld kunnen zien midden in het Parque. Rondom het Parque bevinden zich nog mooie gebouwen, zoals Teatro Tomas Terry (het 3e grote theater van Cuba) en Museo Historico (hier worden persoonlijke voorwerpen getoond van José Marti en andere verzetstrijders).

Vervolgens lopen we over de drukke boulevard (winkelstraat) hier vinden we allerlei soorten winkels. Het publiek is hier gemixt, zowel lokale bevolking als toeristen, komen we hier volop tegen. Wanneer we de hoek om gaan, zien we het standbeeld van de grondlegger van de salsamuziek. Ook zien we in deze straat veel stadsbussen afkomstig uit Nederland, erg grappig om te zien dat je hier de bus naar Leiden CS kunt nemen. Het duurt even, maar waarschijnlijk wordt het de reis van je leven……ha, ha.

Even verderop staat onze trouwe buschauffeur alweer netjes te wachten om ons vervolgens bij Palacio de Valle af te zetten voor de lunch.

Palacio de Valle is een schitterend gebouw dat is omgebouwd tot restaurant en bar. Het is gebouwd in de Moorse stijl en werd ten tijde van Baptista gebruikt als casino. We genieten hier van een heerlijke lunch, gegrilde garnalen in knoflook….mmmmm, met muzikale begeleiding van een zeer excentrieke Cubaanse zangeres, die de lachers op haar hand krijgt en niet echt de sterren van de hemel zingt……maar ach het heeft wel iets.  

Nu alle buikjes gevuld zijn kunnen we de reis richting Trinidad weer voortzetten. Het is nog een flinke rit en om ons wakker te houden verteld Gorge, honderduit over het leven in Cuba. Ondertussen kunnen we natuurlijk genieten van het landschap en sommigen van ons toch ook van de binnenkant van de ogen.

 

 

 

 

TRINIDAD

Rond 15.00 uur komen we aan in, Trinidad waar we de stad ook weer verkennen door middel van een stadstour. We wandelen door het historische, autovrije en charmante centrum. Het ziet er allemaal pittoresk uit en dit is vooral te danken aan alle vrolijke pasteltinten die gebruikt zijn voor de gebouwen en de smalle straatjes. Wie deze stad van plan is op naaldhakken te bezoeken heeft binnen de kortste keren een paar platte schoenen over, omdat de hak waarschijnlijk nog tussen één van de kinderkopjes is blijven steken, waar de straten in het historische centrum mee zijn bedekt.

De stad Trinidad (60.000 inwoners) is het voorbeeld bij uitstek van een stad uit de beginperiode van de Spaanse kolonisatie: prachtig bewaarde straten en gebouwen met nauwelijks zichtbare tekens van de 20ste eeuw. Trinidad werd in 1514 gesticht door Diego Velazquez als een uitvalsbasis voor ontdekkingen in de nieuwe wereld. De 5 hoofdpleinen en de 4 kerken stammen uit de 18de en 19de eeuw. In 1988 werd de stad door de UNESCO op de lijst van het werelderfgoed geplaatst.  Vóór de 19e eeuw was de rijkdom van de stad gebaseerd op slavenarbeid in de suikerrietplantages. Door de succesvolle teelt van suikerbieten in Europa kwam aan deze bron van inkomsten een einde in de tweede helft van de 19de eeuw. Trinidad verloor zijn economisch belang en werd in de tijd ingevroren.

Enkele bezienswaardigheden: de Plaza Mayor is het centrum van de stad.
De kathedraal Iglesia Parroquial de la Santisima Trinidadis de grootste kerk op Cuba. Verder zijn er nog verschillende musea m.b.t de geschiedenis en de archeologie van de stad.

We beginnen onze wandeling met een bezoek aan een lokale kruidenier. Hier kunnen we zien hoe de lokale bevolking de boodschappen doet. Ze krijgen bonnenboekjes van de staat met daarin bonnen voor bijvoorbeeld rijst, brood, melk, eieren etc. Deze leveren ze in bij de winkel en wanneer zij meer willen dan de bonnen die ze hebben, kunnen ze extra artikelen kopen. Vervolgens lopen we verder het historische centrum in en zien we het dagelijkse leven in Trinidad. Tijdens onze wandeling komen er veel kinderen op ons af om te kijken of we nog snoep, pennen en/of zeep voor ze hebben. Gelukkig is dit het geval en deelt iedereen naar hartelust uit.

Al vrij snel bereiken we Plaza Mayor, het centrum van Trinidad. Rond dit plein liggen de bekendste bezienswaardigheden van Trinidad zoals Iglesia y Conventode San Francisco. Dit gele klooster met de klokkentoren geldt als het symbool van de stad. Rond dit plein ligt ook de Santísima Trinidad-kerk.
Museo Romántico en Museo Histórico Municipal zijn twee interessante musea eveneens gelegen aan het Plaza Mayor.

We lopen door de straatjes van Trinidad en brengen een bezoek aan het oudste huis. De bewoonster van het huis is zo gastvrij om ons het huis te laten bezichtigen. In Trinidad is het heel gebruikelijk om je huis open te stellen voor toeristen. Je kunt hier in vele traditionele huizen verblijven voor een paar nachten en een schappelijke prijs. De eigenaren die hiervoor hun huizen beschikbaar stellen zijn aangesloten bij een organisatie en krijgen hiervoor een vergoeding.

Tot slot bezoeken we tijdens de stadstour nog een echt Cubaans café, met buitenterras waar we uiteraard kunnen genieten van de Cubaanse muziek onder het genot van een Canchanchara, (een cocktail bestaande uit rum, rietsuiker, honing en citroen). Het is erg verfrissend, zeker met de hoge temperaturen van die dag en het schijnt dat het nergens anders zo lekker is als in Trinidad, dus als je het hier niet drinkt, drink je het nooit meer!! Nou dat lieten we ons natuurlijk geen 2 keer vertellen……

Na deze enerverende dag was iedereen wel toe aan een duik in het zwembad en gaan we, na nog een laatste bezoek aan een pottenbakkerij, richting Hotel Las Cuevas, net buiten de stad bovenop een heuvel. Hier heeft iedereen even de tijd om bij te komen voordat de avond weer begint.

Na het diner, wat overigens niet geweldig was, zijn we met een paar mensen het centrum van Trinidad ingegaan op zoek naar de echte Cubaanse avond. Nou die hebben we gekregen.
Op een groot plein bij Casa de la Musica, was het een drukte van belang. Er was een groot terras aanwezig en voor degene die daar geen plaatsje meer konden bemachtigen waren er voldoende zitplaatsen op de grote stenen trap. Hier konden we genieten van een grote Cubaanse band en de lokale bevolking die als geen ander de salsa dansten. Nadat we zelf ook nog een poging gedaan hebben om alle pasjes onder controle te krijgen, gingen we moe maar voldaan naar ons hotel om vervolgens lekker ons bedje in te kruipen.

Incheck in hotel Las Cuevas in Trinidad. Het lag tegen een heuvel boven het centrum van Trinidad. Kamers in de verschillende bungalows. Zwembad was, hoorde ik later nogal troebel. Collega’s  konden hun voeten niet zien. Onze kamer was best goed, maar ik hoorde ook andere verhalen over kikkers en kakkerlakken op de kamer. Op het grasveld rond het zwembad graasden paarden. Apart wel. Het restaurant, waar we gingen dineren was bevolkt met mensen en dieren (honden, katten en vliegend vee). Het aanbod van het eten was op zijn zachts gezegd nogal matig. Je bent in Cuba, dus je weet dat het een stuk minder kan zijn. Proberen dus maar die vis. Niet gaar. De rest smaakte niet lekker, dus uiteindelijk een broodje en een banaan gegeten. Goed geslapen, al was de airco op de kamer een 747 aan het nadoen. Het ontbijt zag er ook niet erg appetijtelijk uit, maar wel iets gegeten. Gauw weg hier.

 

Vrijdag 26, mei 2006.

We werden opgehaald met de bus om naar de Toppes de Collantes te rijden. Dit is een bergketen die schuin boven Trinidad begint.
Het park waar wij naar toegingen heet : The Guanayara Park  Onderweg met de bus kwamen we een uitzichtpunt tegen. Flink trappen lopen, maar het uitzicht was heel mooi. (foto 1)

Het was nog een beetje heiig. (foto 2)
Onder aan de trap stonden de cowboys van Cuba. Paard en gevaarlijk uitziende mannen met hele grote kapmessen. Maar ze lachten zeer vriendelijk toen we een foto wilden maken. (foto3)

 

Verder de berg op. We kwamen op een terrein waar een zeer groot Russisch hotel/kuuroord stond en een paar gebouwen er omheen. Ook stond er een gecamoufleerde Russische legertruck klaar. (foto 4) We zouden met die truck het oerwoud in gebracht worden en op de koop toe een Russische massage krijgen. Nou dat is gelukt. Mijn nieren zaten tussen mijn schouders. Onze gids werd voorgesteld als Lache. Leuk mannetje die erg veel over de natuur wist en we zouden volgens hem geheel ontspannen en gelouterd  zijn aan het eind van de middag. Het ging over zand en modderpaden, door gaten en geulen naar boven.  (foto 6)

Ondertussen zagen we erg mooie natuur, veel groen, hele hoge palmen. (foto 5)
Op een gegeven moment ging de truck niet verder en zouden we 2500 meter gaan lopen. (foto 8) Lache heeft ons uitgelegd wat we zagen. Koffiestruiken (foto 7) Royal Palms, Hibiscussen, Bromelia’s, Suzanne met de mooie ogen (foto 9) Crotons. En alles groeit daar zomaar.

Wij hebben moeite om het in onze huiskamers te laten groeien. Na 1 kilometer hoorden we in de verte een waterval. Wat prachtig en wat was de nevel welkom (foto 10). 

We waren bezweet en warm. Daar een groepsfoto gemaakt. Verder gewandeld. Stijl naar beneden via wortels van bomen en over bruggetjes van een houten legger en een paal om je vast te houden, die over beekjes gingen. De gids bracht ons naar een klein groen meertje met watervalletje met ijskoud water. (foto 11) Daar mochten we zwemmen. Heerlijk verfrissend. Het is maar goed dat we niet wisten dat er slangen gezien waren. Aangekleed en toen moesten we nog flink doorwandelen. Door bamboebossen, met beekjes diep onder ons, met kolibries en het horen van de nationale vogel van Cuba. Die is rood, wit en blauw. Nooit gezien. Uiteindelijk kwamen we aan bij een soort oase. Een open plek in het bos, waar een restaurantje stond en wat huisjes waar de familie woont. 

Het was onze lunchplek, Casa de la Gallega. Wederom een paard dat langs de beek graasde, maar dit was natuurlijk. De prachtigste bloemen en bomen stonden daar en het was er zeer vredig. (foto 12) We kregen een overheerlijke kip te eten, met aardappels en groente. Fruit uit de omgeving stond ook op tafel. Heel gezond.
Na deze overheerlijke lunch wederom met de Russische truck terug de berg af. Collega’s Marrit en Belinda kregen het voor elkaar om in slaap te vallen tijdens het gehobbel. De bus en onze chauffeur stonden trouw te wachten om ons naar hotel Los Helechos te brengen.
We werden ontvangen met muziek van een driemanformatie  met gitaren en salsaballen en schitterende zang. Die lui konden het! (foto 13)

Wat een schattig hotelletje zo hoog in de bergen. Ook nog een hoosbui meegemaakt, maar we zaten droog. Wat gedronken  en daarna nog ruim een uur bezig geweest om de koffer van Margareth open te krijgen. Alle sleutels die iedereen had geprobeerd, maar helaas. Uiteindelijk is hij vakkundig opengebroken door iemand van het hotel. Nieuwe koffer voor Margareth dus. Lekker gegeten met muziek van bovenstaand trio.
Daarna werd ons aangeboden om een salsales te volgen in de disco, tot die openging om 22.00 uur. De man van het entertainment gaf die les.
We dachten dat het best wel ging met ons, nog flink gedanst, maar later zagen we de lokale bevolking ook de salsa dansen en we hebben besloten om ons daar maar niet tussen te begeven. We konden het nog lang niet.
Het was een heerlijke dag, Goed geslapen.

 

Maandag, 27 mei 2006

SANTA CLARA

Vandaag zetten we onze reis voort met als einddoel: Varadero.
Onderweg staat er een bezoek aan de plaats Santa Clara op het programma. Deze stad is zeer belangrijk geworden in de geschiedenis van Cuba. Hier kwam de revolutie tot een keerpunt.

Na een heerlijk ontbijt laten we Topas de Collante, wat deel uit maakt van het Escambray gebergte, achter ons en vervolgen onze reis.
We rijden door een prachtig natuurgebied met schitterende vergezichten. Tijdens deze 2 uur durende bustocht vertelt onze locale tourleader honderd uit over de gewoontes, cultuur en geschiedenis van zijn land.
Om 11.00 uur arriveren we op het Plaza de la Revolucion bij Santa Clara, ook wel bekend als de stad van Che Guevara

In het kort even een beschrijving over deze held van Cuba.
Zijn eigenlijke naam was:Ernesto Rafael Guevara de la Serna, geboren in Argentinië in 1928.
De bijnaam Che kreeg hij gedurende zijn verblijf in Guatemala.
In Argentinië wordt de kreet Che gebruikt om iemands aandacht te trekken.
'Che' was een lid van Fidel Castro's Revolutionaire Beweging van de 26e juli. Samen met Fidel Castro heeft hij in 1956 het Batista-regime bestreden in Cuba, om later als minister werkzaam te zijn onder Fidel.

Hij verliet Cuba in 1966 na meningsverschillen met Fidel en vertrok naar Congo en later naar Bolivia om de revolutie ook in deze landen te verspreiden.
In oktober 1967 werd 'Che' opgepakt tijdens een door de CIA georganiseerde militaire operatie van het Boliviaanse leger. Hoewel de CIA hem voor ondervraging in leven wilde houden, werd hij door het Boliviaanse leger geëxecuteerd.
In juni 1997 zijn de overblijfselen van 'Che' en zes van zijn kameraden naar Cuba overgebracht en op 12 juli met militaire eer bijgezet in het mausoleum in Santa Clara.
Zijn vroege dood heeft hem tot een idool gemaakt.

Op het Plaza de la Revolution bevindt zich het monument van Che Guevara.

Deze wordt gedomineerd door het 9 meter hoge bronzen beeld van de held met als onderschrift: Hasta la Victoria Siempre (tot aan de overwinning, voor altijd). Maar ook toont dit monument een stenen beeld welke de guerrillastrijd uitbeeldt en een steen met de tekst van de afscheidsbrief welke Che schreef aan Fidel.

Hier bevindt zich tevens het mausoleum waar de stoffelijke resten van hem en zijn kameraden zijn bijgezet. Op dit plein bezoeken we tevens het mooie museum. Als het ware wordt hier het hele leven van Che “verteld”. Allerlei herinneringen en persoonlijke bezittingen zijn hier te zien, zoals zijn schoenen, zijn kleding en natuurlijk de vele foto’s, waaronder de beroemde foto die in de jaren 70 menige studentenkamer sierde. Onze gids weet alles over Che, hij vertelt ons dan ook enorm veel over die periode.

Na een uur verlaten wij het museum en hebben een kwartiertje om in de “Che Guevara-souvenir-shop” te neuzen. Hier wordt van alles verkocht: petjes, kaarten, T-shirts, sleutelhangers ed. Alles met de afbeelding van Cuba’s held. Daarna is het tijd voor de lunch. Deze gebruiken we in een gezellig Cubaans restaurant waar voor ons een locale lunch wordt uitgeserveerd.

Om 14.00 uur gaan we verder richting centrum van het stadje Santa Clara. Deze plaats valt te typeren als een studentenstad die voor Cubaanse begrippen redelijk welvarend is. Het inwoners aantal is iets minder dan 250.000.

Onderweg komen we langs de spoorweg waar het Monumento al Tren Blindado staat.

Dit is een herinnering aan één van de heldendaden van Che. Hier liet hij in 1958 een trein, geladen met wapens en soldaten ontsporen. Hij bracht daarmee Batista een beslissende slag toe. Hier zien we een gedenkzuil met tekst en de restanten van enkelen treinwagons.

Het centrum van het provinciehoofdstadje Santa Clara wordt gevormd door een bescheiden aantal bezienswaardigheden. We stoppen aan het Parque Vidal, het gezellige, groene plein, midden in deze plaats. We krijgen hier een half uur de tijd om het centrum zelf te verkennen.

 

Wat direct opvalt zijn de vele schaduwrijke zitbankjes waar de locale bevolking graag vertoeft. Rondom het plein bevinden zich prachtig koloniale gebouwen. Het meest opvallend is het in 1885 gebouwd theater El Caridad, in de voorgevel zijn de kogelgaten nog duidelijk zichtbaar. Dit doet ons herinneren aan de forse strijd die destijds geleverd is. In de zijstraatjes vinden we gezellige terrasjes, winkels en bloemenkramen

 

Inmiddels is het de hoogste tijd om weer in de bus te stappen….richting Varadero. Ook nu weer geeft onze locale gids ons heel veel bruikbare informatie over zijn Cuba. Om 17.30 uur komen we aan op onze laatste studiereisbestemming: Varadero. Hier verblijven we in het RIU Turquesa.
All Inclusive, zeker geen straf !! We hebben ruim de tijd om ons op te frissen en gaan om 20.30 uur naar het diner.

 

Zondag, 28 mei 2006

Indruk van Varadero

Varadero ligt aan de noordkust van Cuba op zo’n 32 km afstand van het vliegveld . Het is de belangrijkste en drukst bezochte badplaats van Cuba.
De hotels liggen merendeels gelegen op een soort langgerekt schiereiland van zo’n 7 km lang met een aantal kleine haventjes. Het heeft wat weg van de hotelzone van Cancun maar dan minder commercieel en met veel meer natuur in de omgeving. De meeste hotels zijn op basis van All Inclusive, op een enkele na, die liggen dan ook wat meer in het “centrum” van Varadero waar ook wat restaurants en kleine bars zijn.
Het centrum bestaat voornamelijk uit souvenirwinkeltjes, restaurants en enkele bars. Overdag is er het meest te beleven, ’s avonds is het er uitgestorven, het uitgaansleven bestaat voornamelijk uit de discotheken en bars die zich bij de hotels bevinden en uitsluitend toegankelijk zijn voor de toeristen, de Cubanen krijgen geen toegang tot de hotels.
Er zijn 2 winkelcentra, en er is dagelijks een souvenirmarkt in het Parque Central waar je leukste en typische Cubaanse shirts, muziekinstrumenten, nou ja, noem maar op én salsa cd’s kan kopen.
De hotels zijn allemaal aan het strand gelegen en het zand is schitterend wit en van fijn zand. Het strand loopt geleidelijk af in zee die adembenemend mooi turkooizen blauw is.

Vanuit Varadero kan je leuke boottochten op een catamaran maken die variëren van een tocht van een paar uur tot een hele dag. Je kunt arrangementen boeken om te duiken, zeevissen én zwemmen met dolfijnen, wat wij dus gedaan hebben en super waanzinnig is. Ongeveer een uur varen kom je bij een bassin met een aantal dolfijnen.  Deze schitterende beestjes zwemmen langs je heen en geven je dikke knuffel. We zijn (bijna) allemaal op de foto gegaan met waarop we een dikke zoen van 2 dolfijnen kregen!

Ga niet alleen naar Varadero voor een zon, zee en strand vakantie, want Cuba is dé moeite waard om rond te reizen en je hebt de echte Cuba niet gezien als je alleen naar Varadero gaat!

Catamaran Excursie:

Met een splinternieuwe catamaran zijn wij met onze groep vanuit de aanlegplaats in Varadero vertrokken. De Catamarantocht is op basis van All Inclusive en het personeel bestaat uit 3 bemanningsleden. Dit schip is ongeveer voor 50 personen, wij waren met 24 personen, dat was dus erg luxe.
De tocht ging naar een afgebakend gedeelte in zee waar wij een van de meest bijzonder ervaringen konden meemaken………………………… zwemmen met dolfijnen!!
De groep werd verdeeld in twee. Elke groep mocht beleven hoe het is om te zwemmen met deze geweldige dieren en als toetje een dikke kus en een foto als bewijs.
Het bijzonder is toch wel dat dit op open zee gebeurt en niet in een bassin. Na deze geweldige ervaring keren wij al doezelend op het voordek terug naar de aanleg haven in Varadero waar onze chauffeur staat te wachten.

Normaal gesproken wordt deze tocht gedaan met een grotere Catamaran waar ongeveer 80 personen op kunnen. Ook dit is op basis van All inclusief dat wil zeggen inclusief hapjes en drankjes. Deze excursie is te boeken voor 85,= CUC en duurt een hele dag.
Dan ga je niet alleen zwemmen met de dolfijnen maar ook nog op een eilandje aanmeren om te genieten van een BBQ.

Ter vergelijking:
Varadero beschikt ook over een soort dolfinarium genaamd “DOLFINARIO”, deze ligt ter hoogte van het RIU Turquesa. Hier kun je ook zwemmen met dolfijnen maar dan in een bassin. De kosten zijn dan voor een half uurtje 65CUC!!!

Een half uurtje zwemmen met dolfijnen in Mexico kost 150USD pp.

Dus deze excursie is zeker de moeite waard en niet duur.

 

Maandag 29 mei 2006.

Alleen hotelbezoek en 's middags eens even relaxen aan het strand c.q. zwembad.

Dinsdag 30mei 2006.

Na  een ochtendje lekker relaxen aan het strand of zwembad zijn wij om 12.30 Cubaanse tijd vertrokken naar de luchthaven van Varadero. Daar na een korte rit aangekomen  heeft iedereen ingecheckt  en nog de laatste inkopen gedaan en eventuele Cubaanse valuta CUC teruggewisseld  naar de vertrouwde Euro.

Voor het verslag van de terugvlucht: zie hoofdstuk “Arkefly” .